Humberto Tan: ‘Met een fotocamera ben ik geduldiger’
In ‘Gelukkig hebben we de foto’s’ nog neemt Humberto Tan prominenten mee om foto’s te maken op bijzondere plekken. Van het Amazonegebied tot Zambia en Limburg. ‘Fotograferen leert je zien.’
Het duurt niet lang voor Humberto Tan zijn telefoon tevoorschijn haalt. Enthousiast bladert hij door de foto’s (“Ik heb er meer dan 20.000”) van orang-oetans, açaibessen, lokale bewoners en een witte neushoorn die 24 uur per dag bewaakt wordt. Allemaal foto’s die hij gemaakt heeft op de reizen die hij maakte voor Gelukkig hebben we de foto’s nog. Elke foto komt met een verhaal dat de presentator met veel enthousiasme vertelt. Zijn ogen glimmen en hij gebruikt zijn handen veelvuldig om het verhaal kracht bij te zetten.
Ik voel je passie voor dit programma. Hoe is het tot stand gekomen?
“Het is een droom, een kers op de taart. Het combineert fotograferen, interviewen en prachtige locaties. Ik had voor Videoland De jacht op de jaguar gemaakt. Een zoektocht naar die katachtige in de Surinaamse jungle. Dat programma scoorde boven verwachting en deze serie zou je als vervolg kunnen zien. Destijds deed ik het in mijn eentje, maar hoe mooi is het niet om andere mensen met een passie voor fotograferen mee te nemen? Niet voor een wedstrijd, maar om samen foto’s te maken die aan het eind van de uitzending een mooi drieluik opleveren.”
Waar ben je geweest?
“Naar plekken als Zambia, Indonesië en de Alpen, maar ook naar Limburg, om te zien hoe mooi het daar is. Maar het is ook elke keer een schoonheid die op de een of andere manier wordt bedreigd. Want dat is ook een onderdeel van het programma. Op Spitsbergen zag ik met Raven van Dorst en Loes Haverkort de impact van klimaatverandering. In Venetië heb ik met Ronald de Boer en Estelle Cruijff gezien hoe men daar tegen het water vecht. Maar het is niet altijd serieus hoor, er mag ook gelachen worden. Met Janny van der Heijden bakte ik pannenkoeken op de lokale, Ethiopische manier. Nou, dat ging niet helemaal goed. Haha. De eerste aflevering was met Pepijn Crone en Kees Tol in het Amazonegebied van Brazilië. We zien hoe mannen acht meter tegen een boom opklimmen en een tros van twintig kilo açaibessen naar beneden gooien. Wij hebben dat ook even geprobeerd, maar kwamen nog geen halve meter omhoog. Verder overnachten we in de jungle, dansen we op een marktplein en leren elkaar en de cultuur kennen. Het Amazonegebied is zo enorm rijk. Maar ontbossing is een groot probleem. Op de dag van die eerste uitzending begon in Brazilië de klimaattop. Hoe toepasselijk wil je het hebben?”