Carrie ten Napel presenteert het nieuwe muziekprogramma ‘Als ik het zing’. Hierin vertolken artiesten nummers die voor hen een bijzondere betekenis hebben. ‘De extra emotie is dan voelbaar.’
“Elke aflevering ontvang ik vier artiesten die ieder een lied hebben uitgekozen dat hen terugbrengt naar een bepalend moment. Ik laat ze vertellen waarom dat nummer zo speciaal is voor hen en wat ze destijds meegemaakt hebben. Daarna zingen ze het nummer. In de eerste aflevering zingt Roxeanne Hazes Little lies van Fleetwood Mac, Remco Veldhuis eert de vorig jaar overleden Gerard Cox, Marco Schuitmaker houdt de herinnering aan zijn oud-oom levend met Hotel California van The Eagles en Karsu zingt Wonderful life van Black. Dat lied doet haar denken aan meester Hans die haar oma Nederlands leerde.
“Het helpt dat ik luister zonder te oordelen. En ik ben niet heel kritisch. Mensen hard aanpakken of doorzagen is niets voor mij, daar ben ik net even te zacht en sociaal voor. Ik laat liever iemands mooie en kwetsbare kanten zien dan dat ik die ene primeur scoor en daarmee iemand beschadig. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in zulke verhalen. Toen ik in de sportverslaggeving werkte, praatte ik al graag met mensen langs de zijlijn.”
“Vrienden voor het leven van Jan Smit zing ik vaak bij bijzondere momenten met een groep vriendinnen. Dat nummer roept altijd mooie herinneringen op. Just give me a reason van P!nk heb ik juist eindeloos gedraaid na een relatie van drie jaar. De liefde was er wel, maar onze levens pasten niet goed genoeg bij elkaar. Ik heb heel wat tranen gelaten bij dat nummer. Als ik het nu hoor, geeft het me juist veel kracht.”
Tekst: Maarten van der Meer