Deze week is de allerlaatste aflevering van ‘Oogappels’ te zien. Drie fans keken zeven seizoenen lang met hun gezin naar de serie. Het leverde goede gesprekken op, en momenten van herkenning.
Oogappels is voor Deborah een gezinsmoment, want ook haar man en drie tienerzoons zijn trouwe fans. Samen kijken, leidde tot bijzondere gesprekken. “Ik vind het belangrijk dat mijn zoons leren kijken vanuit het perspectief van meisjes en vrouwen. Dat komt in de serie goed naar voren. Soms hebben we iets aan de hand waarvan de jongens zeggen: ‘Hé, dat had Pip uit Oogappels toch ook?’
Deborahs gezin herkende veel in de verhaallijnen van de pubers. Zoals Mees, die zocht naar zijn identiteit, of Max, die moest leren omgaan met teleurstelling en later veel geld verloor door cryptovaluta. “Dat maakte wel indruk. Mijn zoons gaven aan dat ze begrepen dat dit ook voor de ouders heel moeilijk was. Oogappels heeft ons geïnspireerd om te blijven praten, bijvoorbeeld door te zorgen dat we bij het avondeten samen aan tafel zitten. Dat deden we altijd al wel, maar nu nog bewuster. Dat is superbelangrijk in een wereld waarin het heel makkelijk is om je terug te trekken in je eigen schermpje”.
Lonneke (39), moeder van drie jonge kinderen, stemt mede dankzij het personage Merel (een rol van Malou Gorter) trouw af op Oogappels. “Het is mooi om te zien hoe zij langzaam verandert. Dat is elk seizoen heel subtiel. In de laatste reeks kwam er zachtheid in haar gezicht, de mooie woorden die blootlegden waarmee ze geworsteld heeft… ik was echt geroerd. Ze heeft mijn hart gestolen.”
Sommige verhaallijnen kwamen voor Lonneke erg dichtbij, zoals de burn-out van Dina. “Ik werk zelf in het onderwijs en ik herken de frustratie die je soms kan voelen in dit werk. Toen ik haar zag overlopen, schoot door mijn hoofd: zou het bij mij ook zover kunnen komen?”
Ook het overlijden van Eriks vader raakte Lonneke diep. “Ik heb zo ontzettend gehuild. Twee jaar geleden stierf mijn eigen vader. Ik kon niet bij hem zijn toen hij ging: ik was drie dagen daarvoor bevallen. Dat heb ik zo erg gevonden. Deze scène was precies zoals ik het zelf had gewild: dicht bij mijn vader zijn, zeggen dat het goed is, hem nog een laatste keer zien.”
Wat Lonneke meeneemt uit zeven seizoenen Oogappels? “Mildheid. Voor mezelf en voor ouders in het algemeen. Soms ben ik onzeker: ben ik wel goed genoeg als moeder? Mede dankzij de serie weet ik dat er geen goed of slecht is in opvoeden; eigenlijk doet iedereen maar wat.”
Jorien (53), moeder van twee tieners, keek vooral samen met haar dochter Jet (19). “Ik ben meegegroeid met de serie, met kinderen en ouders in min of meer dezelfde levensfases. Er zijn zoveel verhaallijnen waardoor ik me voel aangesproken als ouder, of als vrouw of vriendin. Ik vond het mooi om te zien hoe Fabie worstelde met de opvoeding van haar kinderen: hoe blijf je met ze in gesprek en wat moet je ze juist zelf laten onderzoeken? Ook de keuzes van verschillende personages om het roer om te gooien… Het vijftigersdilemma, een feest der herkenning!”
Daarnaast bood de serie ruimte voor goede gesprekken met Jet die niet vanzelf zouden zijn ontstaan. “Er zijn onderwerpen geweest die me aan het denken zetten. Als het in de serie over drugsgebruik ging, vroeg ik haar bijvoorbeeld of er verdovende middelen rondgaan op feestjes en festivals waar zij komt, of ze makkelijk te krijgen zijn en hoe zij daarmee omgaat.”
Oogappels heeft Jorien geïnspireerd om veel vaker te zeggen dat ze iemand liefheeft of waardeert. “Koester iedere fase en omarm je gezin en vriendschappen zoveel mogelijk, dat neem ik mee. Ik ga het missen om samen te lachen, een traantje weg te pinken en te kletsen over de personages. Jet is nu op reis door Zuid-Azië; we gaan de allerlaatste aflevering pas kijken als ze weer thuis is. Om het moment dat het echt voorbij is zo lang mogelijk uit te stellen.”