Friends with kids (2012)
Romcoms zijn zo oud als de weg naar Rome. 'Friends with kids' probeert een moderne draai aan het genre te geven, maar slaagt daar slechts ten dele in.
Romantische comedy's hebben van oudsher een hoog huisje-boompje-beestjegehalte. Voorheen bestond het genre uit veel steelse blikken en werd de film afgesloten met een kus. Omdat films de tijdgeest proberen te weerspiegelen, wordt er regelmatig een eigentijdse draai aan het genre gegeven. Vanwege de vrijere seksuele moraal wilden de hoofdpersonen in 'Friends with benefits' (2011) bijvoorbeeld seks hebben zonder liefde – nogal een verschil met 'When Harry met Sally' waar de karakters juist vriendschap wilden zonder het bed te delen.
Liefdesbaby's of relatieverstoorders
In 'Friends with kids' (wij voelen hier een hele reeks 'Friends with...'-films aankomen) willen Julie (Jennifer Westfeldt, die ook tekende voor de regie) en Jason (Adam Scott) wel kinderen, maar geen relatie. Ze zien immers in hun vriendenkring dat kinderen de relatie niet ten goede komen. Hun ooit zo verliefde vrienden bakkeleien nu over van alles en nog wat door een chronisch tekort aan slaap en meningsverschillen over de opvoeding. Een verdeling waarbij beiden verantwoordelijk zijn voor de helf van de zorgtaken lijkt Julie en Jason een ideale oplossing. Met zo'n deeltijdkind houden ze genoeg tijd over voor hun eigen leven, waarin ze op zoek gaan naar een ideale partner. Jason ontmoet bijvoorbeeld de sexy danseres Mary Jane (Megan Fox) en Julie leert de knappe alleenstaande vader Kurt (Edward Burns) kennen. Hun levens lijken perfect. Voor de ervaren filmkijker is het wel duidelijk dat het tweetal weinig romcoms heeft gezien, en we verraden dan ook niets als we vertellen dat ze uiteindelijk toch in elkaars armen belanden. Zo zitten de regels van het genre nu eenmaal in elkaar.
Ongeloofwaardig
De uiteindelijke liefde voelt nogal geforceerd aan omdat de hoofdpersonen in het eerste deel van de film zo overtuigd lijken van hun aanpak. Tijdens een ongemakkelijke bed-scène – puur bedoeld om een kind te krijgen – proberen ze vooral duidelijk maken dat er van gevoelens geen sprake is. Eerst roepen ze om het hardst dat ze elkaar beschouwen als familie, het volgende moment verklaren Julie en Jason elkaar onomwonden de liefde. Die omslag is nogal gehaast en ongeloofwaardig in beeld gebracht. Voor een romcom zijn we best bereid iets minder kritisch te zijn, maar dit gaat te ver. Bovendien is de chemie tussen de relatief onbekende Adam Scott en Jennifer Westfeldt ver te zoeken. Jennifer Westfeldt wil je nog wel enigszins geloven, maar Adam Scott straalt naar zijn tegenspeelster de warmte uit van een koelkast.
Voor fans without kids
Natuurlijk moet dit genre het niet hebben van diepe filosofische overpeinzingen, maar voor een film die 'Friends with kids' heet, zijn er opmerkelijk weinig zinnige uitlatingen over kinderen en ouderschap. Het blijft bij wat opmerkingen in de trant van dat het zo druk is, een appartement in de grote stad niets is voor een kind en je geen babysitter moet uitkiezen, met wie je het bed in zou willen duiken. 'Friends with kids' lijkt dan ook niet echt bedoeld voor mensen met kinderen, maar mikt eerder op de kinderloze doelgroep die zo'n tien jaar jonger is dan de hoofdrolspelers. De baby van Jason en Julie heeft – op een vieze spuitpoepgrap na – nauwelijks een functie in het verhaal. Het had net zo goed een hond kunnen zijn, die het tweetal bij elkaar brengt.
Overtuigende vriendschap
Gelukkig is het grootste deel van de film gereserveerd voor de vriendschap tussen Jason en Julie. Die overtuigt wel. Als ze aan het begin van de film eenzaam in een café een verjaarsfeestje vieren omdat al hun andere vrienden vanwege de kinderen niet konden komen, zie je dat ze elkaar begrijpen. Ze zijn tenslotte ook al jaren buren, vertrouwen elkaar voor de volle honderd procent en kunnen in elkaars nabijheid volledig zichzelf zijn. Als Julie na de bevalling haar naakte lichaam showt om Jason te vragen of ze alweer klaar is om te daten, kan hij rustig antwoorden dat het beter is als ze dat nog een paar weekjes uitstelt.
Op naar 'friends without...'
Ook de verjaardagsfeestjes en een gezamenlijke skivakantie van de vriendengroep voelen oprecht. Megan Fox die toch regelmatig bekritiseerd wordt vanwege haar bordkartonnen rollen levert een prima prestatie. En Alex en Leslie (Chris O'Dowd en Maya Rudolph) kissebissen overtuigend over leeftijdsverschillen in relaties. 'Friends with kids' is een onderhoudende film, maar er had meer in gezeten. Een film over dezelfde vriendengroep – maar dan zonder kinderen – was waarschijnlijk leuker geweest. Op naar 'Friends without kids', dus!
Romantische comedy's hebben van oudsher een hoog huisje-boompje-beestjegehalte. Voorheen bestond het genre uit veel steelse blikken en werd de film afgesloten met een kus. Omdat films de tijdgeest proberen te weerspiegelen, wordt er regelmatig een eigentijdse draai aan het genre gegeven. Vanwege de vrijere seksuele moraal wilden de hoofdpersonen in 'Friends with benefits' (2011) bijvoorbeeld seks hebben zonder liefde – nogal een verschil met 'When Harry met Sally' waar de karakters juist vriendschap wilden zonder het bed te delen.
Liefdesbaby's of relatieverstoorders
In 'Friends with kids' (wij voelen hier een hele reeks 'Friends with...'-films aankomen) willen Julie (Jennifer Westfeldt, die ook tekende voor de regie) en Jason (Adam Scott) wel kinderen, maar geen relatie. Ze zien immers in hun vriendenkring dat kinderen de relatie niet ten goede komen. Hun ooit zo verliefde vrienden bakkeleien nu over van alles en nog wat door een chronisch tekort aan slaap en meningsverschillen over de opvoeding. Een verdeling waarbij beiden verantwoordelijk zijn voor de helf van de zorgtaken lijkt Julie en Jason een ideale oplossing. Met zo'n deeltijdkind houden ze genoeg tijd over voor hun eigen leven, waarin ze op zoek gaan naar een ideale partner. Jason ontmoet bijvoorbeeld de sexy danseres Mary Jane (Megan Fox) en Julie leert de knappe alleenstaande vader Kurt (Edward Burns) kennen. Hun levens lijken perfect. Voor de ervaren filmkijker is het wel duidelijk dat het tweetal weinig romcoms heeft gezien, en we verraden dan ook niets als we vertellen dat ze uiteindelijk toch in elkaars armen belanden. Zo zitten de regels van het genre nu eenmaal in elkaar.
Ongeloofwaardig
De uiteindelijke liefde voelt nogal geforceerd aan omdat de hoofdpersonen in het eerste deel van de film zo overtuigd lijken van hun aanpak. Tijdens een ongemakkelijke bed-scène – puur bedoeld om een kind te krijgen – proberen ze vooral duidelijk maken dat er van gevoelens geen sprake is. Eerst roepen ze om het hardst dat ze elkaar beschouwen als familie, het volgende moment verklaren Julie en Jason elkaar onomwonden de liefde. Die omslag is nogal gehaast en ongeloofwaardig in beeld gebracht. Voor een romcom zijn we best bereid iets minder kritisch te zijn, maar dit gaat te ver. Bovendien is de chemie tussen de relatief onbekende Adam Scott en Jennifer Westfeldt ver te zoeken. Jennifer Westfeldt wil je nog wel enigszins geloven, maar Adam Scott straalt naar zijn tegenspeelster de warmte uit van een koelkast.
Voor fans without kids
Natuurlijk moet dit genre het niet hebben van diepe filosofische overpeinzingen, maar voor een film die 'Friends with kids' heet, zijn er opmerkelijk weinig zinnige uitlatingen over kinderen en ouderschap. Het blijft bij wat opmerkingen in de trant van dat het zo druk is, een appartement in de grote stad niets is voor een kind en je geen babysitter moet uitkiezen, met wie je het bed in zou willen duiken. 'Friends with kids' lijkt dan ook niet echt bedoeld voor mensen met kinderen, maar mikt eerder op de kinderloze doelgroep die zo'n tien jaar jonger is dan de hoofdrolspelers. De baby van Jason en Julie heeft – op een vieze spuitpoepgrap na – nauwelijks een functie in het verhaal. Het had net zo goed een hond kunnen zijn, die het tweetal bij elkaar brengt.
Overtuigende vriendschap
Gelukkig is het grootste deel van de film gereserveerd voor de vriendschap tussen Jason en Julie. Die overtuigt wel. Als ze aan het begin van de film eenzaam in een café een verjaarsfeestje vieren omdat al hun andere vrienden vanwege de kinderen niet konden komen, zie je dat ze elkaar begrijpen. Ze zijn tenslotte ook al jaren buren, vertrouwen elkaar voor de volle honderd procent en kunnen in elkaars nabijheid volledig zichzelf zijn. Als Julie na de bevalling haar naakte lichaam showt om Jason te vragen of ze alweer klaar is om te daten, kan hij rustig antwoorden dat het beter is als ze dat nog een paar weekjes uitstelt.
Op naar 'friends without...'
Ook de verjaardagsfeestjes en een gezamenlijke skivakantie van de vriendengroep voelen oprecht. Megan Fox die toch regelmatig bekritiseerd wordt vanwege haar bordkartonnen rollen levert een prima prestatie. En Alex en Leslie (Chris O'Dowd en Maya Rudolph) kissebissen overtuigend over leeftijdsverschillen in relaties. 'Friends with kids' is een onderhoudende film, maar er had meer in gezeten. Een film over dezelfde vriendengroep – maar dan zonder kinderen – was waarschijnlijk leuker geweest. Op naar 'Friends without kids', dus!