Italy love it or leave it (2012)
Net toen de Italiaanse ex-premier Berlusconi eindelijk werd veroordeeld wegens fraude, kwam de documentaire 'Italy love it or leave it' in de bioscoop. Het is een kritisch maar komisch onderzoek naar de toekomst van Italië.
De Italiaanse filmmakers Gustav en Luca hebben een haat-liefdeverhouding met hun land. Het stel dient hun huis te verlaten en staat voor een dilemma: zoeken ze een andere woning in hun geliefde stad Rome of verlaten ze het corrupte Italië en verhuizen ze naar Berlijn? Veel van hun vrienden hebben inmiddels voor die laatste optie gekozen, vanwege de sombere toekomstperspectieven in Italië: weinig banen, lage lonen, hoge woonlasten en een verrot systeem. Gustav pleit voor emigratie, daarbij verwijzend naar de door Berlusconi verziekte politieke sfeer, economie en ethiek. Luca wil graag blijven, al is het maar voor het weer, de cultuur, het eten en de rijke historie. Het tweetal besluit hun beslissing op te schorten en eerst een halfjaar door heel Italië te gaan reizen om het land grondig te leren kennen en de huidige status te kunnen analyseren. Hun reis wordt gemaakt, hoe kan het nog Italiaanser, in een Fiat 500. Of liever gezegd, in een hele reeks Fiatjes 500, want na elke scène zit het duo in een anders-gekleurd exemplaar.
Buitengewoon grappig
Het van kleur verschieten van de wagens is typerend voor de aanpak van de filmmakers. Een op het oog komische vorm staat symbool voor de kwestie die ze onderzoeken. Waar de een wijst op de kleurverschillen, ontkent de ander het verschijnsel. ?Nee hoor, de wagen was altijd al blauw...? Zo is ook het beeld dat de twee van hun land krijgen in elk volgend dorp weer anders. Al geven de observaties vooral Gustav veel munitie in handen; of het nu gaat om de teloorgang van de auto-industrie, de bloteborstenprogramma's op Berlusconi's tv-zenders, de vervuiling van het Comomeer of de corruptie op Sicilië... Toch ontmoeten de twee onderweg overal ook mensen die blijven strijden voor een ander, een beter Italië. Zoals de communistische, homoseksuele burgemeester van een zuidelijk dorpje, die het met succes opneemt tegen de katholieke kerk. Wanneer je na het zien van deze buitengewoon grappige film bent uitgelachen, blijft er nog genoeg over om ernstig over na te denken.
De Italiaanse filmmakers Gustav en Luca hebben een haat-liefdeverhouding met hun land. Het stel dient hun huis te verlaten en staat voor een dilemma: zoeken ze een andere woning in hun geliefde stad Rome of verlaten ze het corrupte Italië en verhuizen ze naar Berlijn? Veel van hun vrienden hebben inmiddels voor die laatste optie gekozen, vanwege de sombere toekomstperspectieven in Italië: weinig banen, lage lonen, hoge woonlasten en een verrot systeem. Gustav pleit voor emigratie, daarbij verwijzend naar de door Berlusconi verziekte politieke sfeer, economie en ethiek. Luca wil graag blijven, al is het maar voor het weer, de cultuur, het eten en de rijke historie. Het tweetal besluit hun beslissing op te schorten en eerst een halfjaar door heel Italië te gaan reizen om het land grondig te leren kennen en de huidige status te kunnen analyseren. Hun reis wordt gemaakt, hoe kan het nog Italiaanser, in een Fiat 500. Of liever gezegd, in een hele reeks Fiatjes 500, want na elke scène zit het duo in een anders-gekleurd exemplaar.
Buitengewoon grappig
Het van kleur verschieten van de wagens is typerend voor de aanpak van de filmmakers. Een op het oog komische vorm staat symbool voor de kwestie die ze onderzoeken. Waar de een wijst op de kleurverschillen, ontkent de ander het verschijnsel. ?Nee hoor, de wagen was altijd al blauw...? Zo is ook het beeld dat de twee van hun land krijgen in elk volgend dorp weer anders. Al geven de observaties vooral Gustav veel munitie in handen; of het nu gaat om de teloorgang van de auto-industrie, de bloteborstenprogramma's op Berlusconi's tv-zenders, de vervuiling van het Comomeer of de corruptie op Sicilië... Toch ontmoeten de twee onderweg overal ook mensen die blijven strijden voor een ander, een beter Italië. Zoals de communistische, homoseksuele burgemeester van een zuidelijk dorpje, die het met succes opneemt tegen de katholieke kerk. Wanneer je na het zien van deze buitengewoon grappige film bent uitgelachen, blijft er nog genoeg over om ernstig over na te denken.