Alberta (2017)
De nieuwe komedie van filmmaker Eddy Terstall speelt zich af in Canada. Net als zijn vorige films ‘Deal’ en ‘Meet me in Venice’ werd ‘Alberta’ gemaakt in nauwe samenwerking met reclameman Erik Wünsch.
Eddy Terstall heeft een heel constant werktempo. De afgelopen 25 jaar schreef en regisseerde hij gemiddeld elke twee jaar een film. Zijn grootste succes tot nog toe was de komedie ‘Simon’, die in 2004 enkele Gouden Kalveren binnensleepte en werd ingezonden voor de Oscars. Voor ‘Alberta’ creëerden Terstall en Wünsch een hoofdpersonage dat elementen uit hun beider levens in zich verenigt. De 46-jarige Freek (Daniël Boissevain) is een succesvolle reclamemaker die in een midlifecrisis belandt. Hij laat zijn vrouw Iris (Eva Duijvestein) en zoontje Werner thuis achter om in Canada in een blokhut de rust op te zoeken en een dreigende burnout te voorkomen. Iris weet echter niet dat Freek zijn veel jongere minnares Alberta meeneemt. Het ondeugende duo geniet in de provincie Alberta van de tijd samen en ze wandelen veel door de bergen, maar na verloop van de tijd gaat de verveling knagen en zoekt Alberta afleiding bij een hippe vrachtwagenchauffeur.
Sympathieke personages
Wanneer Alberta niet terugkomt raakt Freek behoorlijk van streek. Twee Canadese agenten vinden hem ontdaan langs de kant van de weg en ontfermen zich over hem. Na de twee ‘mounties’ het hele verhaal te hebben verteld, heeft hij er prompt twee zorgzame vrienden bij. Iris begint zich intussen in Nederland af te vragen waarom Freek zo lang wegblijft. Terstall en Wünsch schetsen in ‘Alberta’ een redelijk simpel en overzichtelijk verhaal, maar doen dat met veel passie en sympathieke personages. De humor komt vooral van de kant van de twee mounties. De geweldsuitbarsting tegen het eind is redelijk onschuldig, maar fungeert mooi als een middel om de karakters bij elkaar te laten komen. Al met al leveren de beide filmmakers met ‘Alberta’ een fijne feelgoodfilm af, die beter uit de verf komt dan ‘Meet me in Venice’, maar helaas de inhoud en zeggingskracht van ‘Simon’ ontbeert.
Eddy Terstall heeft een heel constant werktempo. De afgelopen 25 jaar schreef en regisseerde hij gemiddeld elke twee jaar een film. Zijn grootste succes tot nog toe was de komedie ‘Simon’, die in 2004 enkele Gouden Kalveren binnensleepte en werd ingezonden voor de Oscars. Voor ‘Alberta’ creëerden Terstall en Wünsch een hoofdpersonage dat elementen uit hun beider levens in zich verenigt. De 46-jarige Freek (Daniël Boissevain) is een succesvolle reclamemaker die in een midlifecrisis belandt. Hij laat zijn vrouw Iris (Eva Duijvestein) en zoontje Werner thuis achter om in Canada in een blokhut de rust op te zoeken en een dreigende burnout te voorkomen. Iris weet echter niet dat Freek zijn veel jongere minnares Alberta meeneemt. Het ondeugende duo geniet in de provincie Alberta van de tijd samen en ze wandelen veel door de bergen, maar na verloop van de tijd gaat de verveling knagen en zoekt Alberta afleiding bij een hippe vrachtwagenchauffeur.
Sympathieke personages
Wanneer Alberta niet terugkomt raakt Freek behoorlijk van streek. Twee Canadese agenten vinden hem ontdaan langs de kant van de weg en ontfermen zich over hem. Na de twee ‘mounties’ het hele verhaal te hebben verteld, heeft hij er prompt twee zorgzame vrienden bij. Iris begint zich intussen in Nederland af te vragen waarom Freek zo lang wegblijft. Terstall en Wünsch schetsen in ‘Alberta’ een redelijk simpel en overzichtelijk verhaal, maar doen dat met veel passie en sympathieke personages. De humor komt vooral van de kant van de twee mounties. De geweldsuitbarsting tegen het eind is redelijk onschuldig, maar fungeert mooi als een middel om de karakters bij elkaar te laten komen. Al met al leveren de beide filmmakers met ‘Alberta’ een fijne feelgoodfilm af, die beter uit de verf komt dan ‘Meet me in Venice’, maar helaas de inhoud en zeggingskracht van ‘Simon’ ontbeert.