Médecin de campagne (2018)
Filmmaker Thomas Lilti is zelf arts en is dus de aangewezen persoon om een charmante, melancholische film te maken over een ervaren plattelandsdokter die tegen zijn zin hulp krijgt van een onervaren stadsdokter.
Vanwege de dominantie van Hollywood bereiken beginnende Amerikaanse acteurs ook in ons land eerder de sterrenstatus dan zeer ervaren acteurs uit onze buurlanden. De Franse acteur François Cluzet was de afge-lopen veertig jaar al in zo’n honderd films te zien, maar werd pas enigszins bekend dankzij zijn grote succes als rolstoelganger in ‘Intouchables’ uit 2011. Sindsdien speelde hij alweer in ruim tien films mee, maar ‘Médecin de campagne’ is pas
de tweede daarvan die ook in ons land tot de bioscopen doordringt. Cluzet speelt hierin plattelandsdokter Jean-Pierre Werner, die in vele jaren trouwe dienst een persoonlijke band heeft opgebouwd met al zijn patiënten. Wanneer hij bij een medische controle in het ziekenhuis te horen krijgt dat hij nu zelf patiënt wordt, vanwege een hersentumor, weigert hij het rustiger aan te gaan doen en zijn patiënten in de steek te laten. Zijn arts Norès (Christophe Odent) stuurt hem echter een vervangende arts: Nathalie (Marianne Denicourt).
Sympathieke personages
Jean-Pierre zit niet op hulp of vervanging te wachten, en zeker niet van iemand als Nathalie; ze is jong, onervaren, heeft nooit een eigen praktijk gehad en komt uit de stad. Ze peinst er echter niet over weg te gaan en vergezelt hem dagelijks op zijn ronde. Jean-Pierre maakt het haar niet gemakkelijk, maar gaandeweg groeit het vertrouwen tussen de twee. Er komen hobbels op hun weg, maar geen onoverkomelijke problemen. Wat het verhaal ontbeert aan diep drama, maakt het meer dan goed met sympathieke personages en aangenaam menselijk handelen. Menigeen zal zich na afloop zelf zo’n huisarts als Jean-Pierre of Nathalie wensen. Denicourt heeft een Juliette Binoche-achtige uitstraling en het is jammer dat zij hier zelden op het witte doek te bekijken is. Deze doorsnee Franse feelgoodfilm is nu gelukkig wel te zien.
Vanwege de dominantie van Hollywood bereiken beginnende Amerikaanse acteurs ook in ons land eerder de sterrenstatus dan zeer ervaren acteurs uit onze buurlanden. De Franse acteur François Cluzet was de afge-lopen veertig jaar al in zo’n honderd films te zien, maar werd pas enigszins bekend dankzij zijn grote succes als rolstoelganger in ‘Intouchables’ uit 2011. Sindsdien speelde hij alweer in ruim tien films mee, maar ‘Médecin de campagne’ is pas
de tweede daarvan die ook in ons land tot de bioscopen doordringt. Cluzet speelt hierin plattelandsdokter Jean-Pierre Werner, die in vele jaren trouwe dienst een persoonlijke band heeft opgebouwd met al zijn patiënten. Wanneer hij bij een medische controle in het ziekenhuis te horen krijgt dat hij nu zelf patiënt wordt, vanwege een hersentumor, weigert hij het rustiger aan te gaan doen en zijn patiënten in de steek te laten. Zijn arts Norès (Christophe Odent) stuurt hem echter een vervangende arts: Nathalie (Marianne Denicourt).
Sympathieke personages
Jean-Pierre zit niet op hulp of vervanging te wachten, en zeker niet van iemand als Nathalie; ze is jong, onervaren, heeft nooit een eigen praktijk gehad en komt uit de stad. Ze peinst er echter niet over weg te gaan en vergezelt hem dagelijks op zijn ronde. Jean-Pierre maakt het haar niet gemakkelijk, maar gaandeweg groeit het vertrouwen tussen de twee. Er komen hobbels op hun weg, maar geen onoverkomelijke problemen. Wat het verhaal ontbeert aan diep drama, maakt het meer dan goed met sympathieke personages en aangenaam menselijk handelen. Menigeen zal zich na afloop zelf zo’n huisarts als Jean-Pierre of Nathalie wensen. Denicourt heeft een Juliette Binoche-achtige uitstraling en het is jammer dat zij hier zelden op het witte doek te bekijken is. Deze doorsnee Franse feelgoodfilm is nu gelukkig wel te zien.