Sette giorni (2018)

De romantische Italiaanse film ‘Sette giorni’ speelt zich vrijwel geheel af op een klein eilandje voor de kust van Sicilië. Een man en een vrouw ontmoeten elkaar daar voor de voorbereidingen voor een bruiloft.

Op de een of andere manier lijkt de romantiek in Italië beter tot z’n recht te komen dan in ons kikkerlandje. Dat zal wel met het lekkere weer te maken hebben, of wellicht met de fraaie landschappen en de azuurblauwe zee. De Italiaanse cinema weet daar geregeld op in te spelen met heerlijke zwijmelfilms. ‘Sette giorni’ doet dat ook, door optimaal gebruik te maken van de mogelijkheden van het kleine eilandje Levanzo. Scènes spelen zich dan ook afwisselend af in het dorpje, aan zee, op de berg of in het water. De vrijgezelle fliere-fluiter Ivan (Bruno Todeschini) bevindt zich al op het eiland om de bruiloft van zijn broer Richard (Marc Barbé) en diens verloofde Francesca (Linda Olsansky) voor te bereiden. Francesca’s beste vriendin Chiara (Alessia Barela) arriveert per veerboot om Ivan te helpen. Ze hebben zeven dagen de tijd om alles in orde te brengen voor het feest.

Rustig en romantisch
Het kleine eilandje is totaal niet ingesteld op grote groepen gasten, zodat de kwartiermakers een drukke week tegemoet zien. De smoezelige hotelkamers moeten worden opgeknapt, een koor moet worden opgetrommeld en de oude, vervallen vuurtoren moet worden omgetoverd tot bruidssuite. Zoals gebruikelijk in dergelijke films zijn de twee hoofdpersonen niet direct de beste vrienden. Bovendien is Chiara keurig getrouwd. Toch springt er al vrij snel een vonk over tussen de twee. Ondertussen moet er ook nog hard gewerkt worden om alles af te krijgen voordat het bruidspaar en de gasten vanaf het vasteland aankomen. In deze romantische film gebeurt weinig opmerkelijks, maar de sympathieke personages en de fraaie beelden maken ‘Sette giorni’ een heel prettige film voor een zwoele zomeravond. Of wellicht voor een koude winteravond, om even bij op te warmen.