The third murder (2018)
De Japanse film ‘The third murder’ van Kore-eda Hirokazu is een rechtbankdrama zoals je helaas te weinig ziet. Een op het oog eenvoudige moord blijkt bij nader inzien toch complexer te zijn.
De Japanse filmmaker Kore-eda Hirokazu, die naast het regisseren en produceren ook scenario’s schrijft en montage doet, brak twintig jaar geleden door met ‘After life’. Daarna maakte hij enkele prijswinnende films over kinderen en het (gebrekkige) familieleven, waaronder ‘Nobody knows’, ‘I wish’ en ‘Like father, like son’. Met het donkere misdaaddrama ‘The third murder’ slaat hij nu een nieuwe, veelbelovende weg in. De eerste scènes van de film zetten de zaak direct op scherp; op een braakliggend terrein langs een rivier wordt een man bruut vermoord en in brand gestoken. De zaak lijkt snel te zijn opgelost: bij de politie meldt zich een verdachte, die bekent de moord te hebben gepleegd. Deze Misumi (Yakusho Koji) is niet veel eerder vrijgekomen na een straf van dertig jaar wegens een dubbele moord. Voor deze derde moord kan hij nu de doodstraf krijgen. De ervaren advocaat Shigemori (Fukuyama Masaharu) wordt erbij gehaald, omdat het verhaal van Misumi telkens wijzigt.
Een aanrader!
Shigemori spreekt herhaaldelijk en uitgebreid met de verdachte in de verhoorkamer. Deze scènes zijn wellicht wat lang en bevatten veel dialoog, maar zijn essentieel voor het verschuivende perspectief op de hele kwestie. Gesprekken met de familie van het slacht-offer, een fabrieksdirecteur, brengen een extra dimensie aan in het geheel. Een belangrijke rol is weggelegd voor het veertienjarige dochtertje van het slachtoffer (gespeeld door de nu twintigjarige Hirose Suzu, die in 2015 al te zien was in Kore-eda’s ‘Our little sister’). De film ziet er filmisch heel fraai uit, maar Kore-eda’s grote kracht ligt in de sterke dialogen en het effect dat hij daarmee bij de kijker teweegbrengt. Hij zet vastgeroeste ideeën over recht en rechtspraak, over schuld en onschuld en over dader en slachtoffer overboord en speelt een spel met het publiek. Doet de waarheid er eigenlijk wel toe? Een aanrader!
De Japanse filmmaker Kore-eda Hirokazu, die naast het regisseren en produceren ook scenario’s schrijft en montage doet, brak twintig jaar geleden door met ‘After life’. Daarna maakte hij enkele prijswinnende films over kinderen en het (gebrekkige) familieleven, waaronder ‘Nobody knows’, ‘I wish’ en ‘Like father, like son’. Met het donkere misdaaddrama ‘The third murder’ slaat hij nu een nieuwe, veelbelovende weg in. De eerste scènes van de film zetten de zaak direct op scherp; op een braakliggend terrein langs een rivier wordt een man bruut vermoord en in brand gestoken. De zaak lijkt snel te zijn opgelost: bij de politie meldt zich een verdachte, die bekent de moord te hebben gepleegd. Deze Misumi (Yakusho Koji) is niet veel eerder vrijgekomen na een straf van dertig jaar wegens een dubbele moord. Voor deze derde moord kan hij nu de doodstraf krijgen. De ervaren advocaat Shigemori (Fukuyama Masaharu) wordt erbij gehaald, omdat het verhaal van Misumi telkens wijzigt.
Een aanrader!
Shigemori spreekt herhaaldelijk en uitgebreid met de verdachte in de verhoorkamer. Deze scènes zijn wellicht wat lang en bevatten veel dialoog, maar zijn essentieel voor het verschuivende perspectief op de hele kwestie. Gesprekken met de familie van het slacht-offer, een fabrieksdirecteur, brengen een extra dimensie aan in het geheel. Een belangrijke rol is weggelegd voor het veertienjarige dochtertje van het slachtoffer (gespeeld door de nu twintigjarige Hirose Suzu, die in 2015 al te zien was in Kore-eda’s ‘Our little sister’). De film ziet er filmisch heel fraai uit, maar Kore-eda’s grote kracht ligt in de sterke dialogen en het effect dat hij daarmee bij de kijker teweegbrengt. Hij zet vastgeroeste ideeën over recht en rechtspraak, over schuld en onschuld en over dader en slachtoffer overboord en speelt een spel met het publiek. Doet de waarheid er eigenlijk wel toe? Een aanrader!