On Chesil beach (2018)

De jaren zestig van de vorige eeuw stonden toch bekend als de swinging sixties? Jawel. Maar dat gold pas vanaf halverwege dat decennium. Rond 1962, dus voor de Beatlemania, flowerpower en de seksuele revolutie losbarstte, was Engeland nog een puriteins land vol regels. Dit geldt ook voor het pasgetrouwde stel Florence (Saoirse Ronan) en Edward (Billy Howle). Na alle plichtplegingen van de huwelijksdag, brengen ze de avond door in een hotel op Chesil Beach. Maar door lang sluimerende frustraties loopt de spanning tussen het stel zo op, dat het nog maar de vraag is of er een huwelijksnacht, laat staan wittebroodsweken zullen volgen.

Atonement
‘On Chesil Beach’ is gebaseerd op het gelijknamige boek van Ian McEwan. Hij is ook de schrijver van – het eveneens verfilmde – ‘Atonement’. In ‘Atonement’ wordt pril geluk van een verliefd stel bruut in de kiem gesmoord door een verkeerde opmerking, en ‘On Chesil Beach’ volgt ongeveer dezelfde route. De film schakelt soepel tussen heden en verleden, wat een mooie spanningsboog oplevert. Want hoe kan het dat het stel op de ‘mooiste dag van hun leven’ zo bozig tegenover elkaar zit, terwijl in flashbacks te zien is hoe dolverliefd hun start is geweest?

Benauwend
‘On Chesil Beach’ geeft rake observaties over klassen-verschillen, verwachtingen en veroordelingen van buitenaf. Het is een mooi gemaakt drama, maar dat betekent niet dat het een prettige kijkervaring is. Het benauwende sfeertje hangt als een klamme deken over de film, en het doet pijn om pril liefdesgeluk als zand tussen de vingers van de hoofdpersonen door te zien glippen.