TrosKompas

FishermanFriends2.jpg

Fisherman's friends (2019)

Ze zijn het trucje in Engeland nog niet verleerd. ‘Fisherman’s Friends’ is een fijne feelgoodfilm, gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Een gladde manager uit Londen wil een zanggroep uit een vissersdorp promoten.

Fisherman’s Friends’ past in een mooie Britse traditie van romantische feelgoodfilms, waarin de underdog een onwaarschijnlijke strijd voert. We zagen dit fenomeen onder meer in ‘The full monty’, waarin een stel werklozen besloot te gaan strippen, en in ‘Pride’, waarin een groep homo’s geld inzamelde voor stakende mijnwerkers. Nu past regisseur Chris Foggin dit procedé toe op het ware verhaal van een visserskoor uit Cornwall, dat in 2010 landelijke bekendheid verwierf als het a capella-koor Fisherman’s Friends. Hoofdpersoon is de Londense muziekmanager Danny (Daniel Mays), die met een paar vrienden en zijn baas van het productiebedrijf een weekendje in Cornwall is. Wanneer ze een straatoptreden zien van een shantykoor dat zeemansliederen zingt, krijgt Danny van zijn baas de opdracht de groep te strikken voor een platencontract. Hij gaat direct enthousiast aan de slag, zonder te beseffen dat het om een flauwe grap gaat.

Goed gevoel
Niet iedereen in de groep is direct gewonnen en vooral Jim (James Purefoy) is nogal sceptisch. Danny besluit wat langer in het dorp te blijven om de twijfelaars over te halen en neemt zijn intrek in een bed & breakfast. Daar maakt hij nader kennis met Jims dochter Alwyn (Tuppence Middleton), een alleenstaande moeder. De film kent tal van voorspelbare aspecten, zoals de aversie van de dorpsbewoners tegen arrogante stadsmensen. Ook de romance die zich ontwikkelt is geen verrassing, maar verloopt wel hartverwarmend. Hoewel veel personages wat oppervlakkig blijven, zijn de belangrijkste karakters stevig neergezet. De mooiste scène: in een Londens café wordt aangezet tot het meezingen van ‘What shall we do with a drunken sailor?’. Veel diepgang heeft de film niet, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de sfeer en het goede gevoel dat je na afloop mee naar huis neemt.