Muidhond (2020)

De Vlaamse filmmaker Patrice Toye snijdt in haar boekverfilming ‘Muidhond’ een gevoelig onderwerp aan. Een jongeman met een dubieus verleden knoopt een gevaarlijke vriendschap aan met zijn tienjarige buurmeisje.

Ruim twintig jaar geleden klopte Patrice Toye serieus aan de deur van de internationale filmwereld met haar aangrijpende drama ‘Rosie’, over een getroebleerde tiener. Sindsdien maakte ze onder meer de televisiefilm ‘Gezocht: Man’, waarin een jongetje een nieuwe man zoekt voor zijn moeder, en het drama ‘Little black spiders’, over zwangere tienermeisjes. De rode draad in al deze films is dat kinderen worden geconfronteerd met zaken rond liefde en seksualiteit waar ze veel te jong voor zijn. Dat is ook het geval in ‘Muidhond’. De pedofiele hoofdpersoon Jonathan (Tijmen Govaerts) komt vrij uit de gevangenis wegens gebrek aan bewijs en trekt weer in bij zijn moeder (Ina Geerts) in een afgelegen rijtjeshuis bij de duinen. Zijn moeder vangt hem begripvol op, maar is zo druk met haar werk dat ze weinig tijd heeft om hem te begeleiden bij zijn rentree in de samenleving.

Worsteling
In het naastgelegen huis is een gescheiden vrouw komen wonen met haar tienjarige dochtertje Elke (Julia Brown). Het meisje liet in Jonathans afwezigheid zijn hond uit en zoekt nu toenadering tot hem. Hij probeert afstand tot haar te bewaren, maar worstelt almaar meer met zijn gevoelens en zijn identiteit. Jonathan gaat weer werken bij zijn oude baas op de visafslag, maar vindt amper aansluiting bij collega’s. De kracht van ‘Muidhond’ is dat het thema pedofilie nu eens niet zwart-wit wordt neergezet, maar subtiel, genuanceerd en menselijk. De sfeer van de film is sober, minimalistisch, deprimerend en dreigend. De gevangen vis, een muidhond, die door Jonathan uit een fuik wordt bevrijd en in een glazen aquarium wordt gezet, staat symbool voor zijn eigen situatie; nog altijd gevangen, maar nu zichtbaar voor de buitenwereld. Govaerts en Brown spelen fantastisch, de overige personages hebben echter nauwelijks diepte. De beide moederrollen blijven helaas onderbelicht.