Idiot prayer (2020)

Afgelopen zomer gaf de Australische popmuzikant Nick Cave een coronabestendig optreden in Londen. Het concert was bedoeld als eenmalig online evenement, maar is nu toch ook te zien op het grote scherm.

Vermaard singer-songwriter Nick Cave, oud-bandlid van postpunkband The Birthday Party en voorman van rockband Nick Cave and the Bad Seeds, heeft in ruim veertig jaar tijd een immens en gevarieerd oeuvre opgebouwd. Van ruige rocknummers als ‘Stagger Lee’ tot het commerciële succes ‘Where the wild roses grow’ met Kylie Minogue. Bekend zijn ook zijn optreden in de film ‘Der Himmel über Berlin’ (1987), zijn album ‘Murder ballads’ (1996) en de door hem geschreven western ‘The proposition’ (2005). Afgelopen juli gaf Nick Cave een optreden in het Londense Alexandra Palace. Publiek was er vanwege corona niet bij en zijn band ontbrak ook. Het was Nick die in z’n eentje plaatsnam achter de piano midden in de concertzaal. Twee camera’s legden vast hoe hij daar 26 songs speelde en zong, gekozen uit zijn rijke oeuvre door de jaren heen.

Bloedserieus
Cave is geheel in het zwart gekleed, kijkt zoals altijd bloedserieus en werkt in ruim anderhalf uur gestaag zijn setlist af. Nummers als ‘Idiot prayer’, ‘Man in the moon’, ‘(Are you) the one that I’ve been waiting for’, ‘Into my arms’ en ‘Papa won’t leave you, Henry’ passeren de revue. De zaal waar hij speelt is verder geheel leeg. Achterin staan links en rechts twee deuren open waar licht door naar binnen schijnt. Slechts eenmaal zijn twee cameramannen zichtbaar die door de tweede camera worden gefilmd. Verder is er niets dat afleidt van de sobere uitvoering van de songs. Hierdoor wordt de muziek teruggebracht tot de essentie: de melodielijn, de poëtische teksten en de gedragen, betekenisvolle zang van Cave. Na 22 nummers volgt een toegift van vier songs, die bij de onlineversie van 23 juli ontbrak. Het optreden is vrij statisch, maar voor liefhebbers van Nick Cave een absoluut genot.