Dark rider (2021)

Motorracen kan gevaarlijk zijn en is niet geschikt voor angsthazen. De Brit Ben Felten is echter niet bang aangelegd. In deze documentaire wil hij het wereldsnelheidsrecord motorracen voor blinden verbeteren.

Bijna dertig jaar geleden verraste Al Pacino het bioscooppubliek door in ‘Scent of a woman’ als blinde man in een Ferrari door de stad te scheuren. Zelfrijdende auto’s bestonden toen nog niet, dus dat was behoorlijk gevaarlijk. Maar goed, dat was fictie. In ‘Dark rider’ gaat het om de realiteit wanneer de blinde Ben Felten (r.) op de motorfiets klimt. Als tiener werd bij hem een ernstige oogziekte vastgesteld, waarna hij rond z’n dertigste geheel blind werd. In zijn jeugd was hij echter een enthousiast motorrijder en die liefde heeft hem op zijn vijftigste nog altijd niet verlaten. Met behulp van de voormalige grandprixkampioen Kevin Magee (l.) bereidt hij zich voor op een zeldzame stunt. Hij wil op een uitgestrekte zoutvlakte het snelheidsrecord voor blinden verbreken. Geen kleinigheid, want dat record staat op 265 km/uur.

Bijzondere prestatie
Het evenement waar Felten en Magee zich op richten is de World Speed Trials op Lake Gairdner in Zuid-Australië. Tussen de normale races door hebben ze af en toe tijd om het parcours te verkennen: een kaarsrechte strook tussen markeringen aan weerszijden op een enorme zoutvlakte. Felten rijdt voorop en Magee er vlak achter. Via een microfoon geeft Magee richtingaanwijzingen: “Left… left… left… right…”, zodat Felten kan bijsturen. Maar dan moet het geluid wel goed werken bij zulke enorme snelheden! Filmmaker Eva Küpper wisselt de racescènes af met interviews met beide heren en vrienden en familie van Felten. Een bezoekje aan Feltens ouderlijk huis geeft inkijk in het leven van vóór de blindheid. Al met al is dit een boeiende