Amélie (2021)

De filmklassieker ‘Amélie’ is twintig jaar oud en om dat te vieren gedigitaliseerd, opgepoetst en nu opnieuw in de bioscoop te zien. Een mooie kans om dit juweeltje (weer) op het grote scherm te bewonderen.

Deze Franse film heet voluit ‘Le fabuleux destin d’Amélie Poulain’, maar zal bij de meeste mensen beter bekend zijn als ‘Amélie’. Regisseur Jean-Pierre Jeunet had er na zijn Hollywoodfilm ‘Alien: Resurrection’ vast geen rekening mee gehouden dat zijn kleinschalige Parijse film ‘Amélie’, met een budget van slechts tien miljoen dollar, wereldwijd ruim 170 miljoen zou opbrengen. Dat is zelfs meer dan zijn zeven keer zo dure ‘Alien 4’ opbracht. Het succes van ‘Amélie’ schuilt in verschillende elementen: het fantasierijke script vol geniale grappen van Jeunet en co-auteur Guillaume Laurant; de innemende invulling van de rol van Amélie door hoofdrolspeelster Audrey Tautou; en de heerlijke, meeslepende muziek van Yann Tiersen. Dat het Montmartre van ‘Amélie’ wordt bevolkt door een verzameling zeer eigenaardige personages, zal ongetwijfeld hebben bijgedragen aan het succes.

Goedhartig
Amélie is een introverte, maar goedhartige jonge vrouw die werkt in een café. Haar jeugd wordt in een razend tempo en met veel humor en visuele vondsten in tien minuten uit de doeken gedaan. Haar volwassen leven is onbezorgd, maar ook onbevredigend; Amélie voelt zich eenzaam. Een onverwachte vondst doet haar besluiten haar leven om te gooien. Ze gaat proberen andere mensen gelukkig te maken, en slaagt daar op originele wijze erg goed in. Zo zijn er hilarische en tegelijk ontroerende scènes rond een tuinkabouter, een onaangename groenteman en een aanstellerige collega. Amélie verspreidt een golf van liefde onder de bewoners van Montmartre, maar heeft moeite om daar zelf ook profijt van te trekken. Gelukkig ontmoet ze dan de eigenzinnige Nino (Mathieu Kassovitz). Een perfecte feelgoodfilm voor een vrolijke kerst.