Las bestias (2022)
Deze Spaanse thriller van de talentvolle regisseur Rodrigo Sorogoyen gaat over een Frans echtpaar dat is verhuisd naar een boerendorp in Spanje. De lokale gemeenschap wil hen wegjagen.
Het verhaal van ‘Las bestias’ (originele titel ‘As bestas’) is gebaseerd op een krantenbericht, maar heeft een heel eigen fictieve invulling gekregen. Het draait om xenofobie, de angst voor het vreemde. In dit geval roept de komst van Franse nieuwkomers in een traditionele arme boerengemeenschap in Noordwest-Spanje gevoelens van weerzin en agressie op. Antoine (Denis Ménochet, l.) en zijn vrouw Olga (Marina Foïs) hebben het stadse leven in Frankrijk opgegeven en zijn in een dorp in Galicië een biologische boerderij begonnen. Ze proberen te integreren in de lokale gemeenschap, maar hun directe buren, de broers Xan (Luis Zahera) en Lorenzo (Diego Anido) zien hen als indringers. Een geschil ten aanzien van een gepland windmolenpark zet de verhoudingen op scherp.
Europese western
Antoine ziet de pesterijen en vijandschap van de broers wel, maar probeert die te negeren. Als een vervelende actie het werk op zijn boerderij raakt, wordt hij woedend en standvastiger dan ooit. Hij zal niet buigen voor de broers. Een confrontatie dreigt. Regisseur Rodrigo Sorogoyen, die ook het script schreef, voelt de tijdgeest goed aan. Hij doorspekt de film met eigentijdse thema’s als tegenstellingen tussen stad en platteland, rijk en arm, progressief en conservatief. Hij heeft zijn film vormgegeven als een Europese variant van de western, met veel ruimte voor de natuur, en opgezet in twee delen: eerst vanuit het perspectief van Antoine, daarna vanuit dat van Olga. Sorogoyen komt na zijn eerdere thrillers ‘Que Dios nos perdone’, ‘El reino’ en ‘Madre’ met een geslaagd en beklemmend nieuw juweeltje.
Het verhaal van ‘Las bestias’ (originele titel ‘As bestas’) is gebaseerd op een krantenbericht, maar heeft een heel eigen fictieve invulling gekregen. Het draait om xenofobie, de angst voor het vreemde. In dit geval roept de komst van Franse nieuwkomers in een traditionele arme boerengemeenschap in Noordwest-Spanje gevoelens van weerzin en agressie op. Antoine (Denis Ménochet, l.) en zijn vrouw Olga (Marina Foïs) hebben het stadse leven in Frankrijk opgegeven en zijn in een dorp in Galicië een biologische boerderij begonnen. Ze proberen te integreren in de lokale gemeenschap, maar hun directe buren, de broers Xan (Luis Zahera) en Lorenzo (Diego Anido) zien hen als indringers. Een geschil ten aanzien van een gepland windmolenpark zet de verhoudingen op scherp.
Europese western
Antoine ziet de pesterijen en vijandschap van de broers wel, maar probeert die te negeren. Als een vervelende actie het werk op zijn boerderij raakt, wordt hij woedend en standvastiger dan ooit. Hij zal niet buigen voor de broers. Een confrontatie dreigt. Regisseur Rodrigo Sorogoyen, die ook het script schreef, voelt de tijdgeest goed aan. Hij doorspekt de film met eigentijdse thema’s als tegenstellingen tussen stad en platteland, rijk en arm, progressief en conservatief. Hij heeft zijn film vormgegeven als een Europese variant van de western, met veel ruimte voor de natuur, en opgezet in twee delen: eerst vanuit het perspectief van Antoine, daarna vanuit dat van Olga. Sorogoyen komt na zijn eerdere thrillers ‘Que Dios nos perdone’, ‘El reino’ en ‘Madre’ met een geslaagd en beklemmend nieuw juweeltje.
