Beau is afraid (2023)

Beau (gespeeld door Joaquin Phoenix) heeft van jongs af aan een haat-liefde-verhouding met zijn overheersende moeder. Als gevolg daarvan loopt de inmiddels volwassen Beau bij een psychiater en slikt hij pillen voor allerlei kwalen, waaronder paranoia en straatvrees. Wanneer hij te horen krijgt dat zijn moeder is overleden, wil hij naar de begrafenis, maar het lijkt wel of de hele wereld samenspant om hem zijn eindbestemming niét te laten halen. Alles in de film is overtrokken. Zo woont Beau niet in een slechte buurt… Hij woont in een héél slechte buurt, waarin hij elke dag rennend moet zigzaggen langs moordenaars, verkrachters, psychopaten en overvallers om in en uit zijn smoezelige, vervallen flatgebouw te komen. Is het de werkelijkheid die we zien, of speelt het verhaal zich grotendeels in Beau’s bovenkamer af, gelet op de vele pillen die hij dagelijks slikt? De film laat dat in het midden. Er hangt een bevreemdende sfeer in de film. We begrijpen dat Beau bang is, want de mensen om hem heen zijn agressief en schreeuwerig of ongeïnteresseerd en apathisch. Joaquin Phoenix zorgt met zijn spel gelukkig voor de nodige luchtigheid in het geheel. Zijn verwarde blik en gestamel komen regelmatig erg komisch over.‘Hereditary’ en ‘Midsommar’, de eerste twee films van regisseur Ari Aster, zijn griezelige, beklemmende films die onder je huid gaan zitten. Dat is ook het geval bij ‘Beau is afraid’, de meest ambitieuze productie van Aster tot nu toe. De film duurt drie uur en de grootsheid van diverse sets laten zien dat het budget ook flink is opgeschroefd. De regisseur zelf noemt het een komische nachtmerrie, en daar kunnen we ons wel in vinden.