Killers of the flower moon (2023)
Martin Scorsese imponeert met zijn ruim drie uur lange film over moorden binnen een schatrijke indiaanse gemeenschap. Een op waarheid gebaseerd drama over liefde, olie en bloed.
Ongeveer een eeuw geleden wordt op het land van de Osage-indianen in Oklahoma olie gevonden. Van de ene op de andere dag is de stam schathemeltje rijk en leven ze in een luxe die ze niet eerder gekend hebben. Hun overvloed trekt gelukszoekers aan zoals stroop vliegen, en voor veel te hoge prijzen bieden die hun spullen en diensten aan. Er zijn zelfs speciale Osage-prijzen; ze hebben immers toch genoeg geld? Dat is nog relatief onschuldige oplichting, maar er worden ook leden van de Osage-gemeenschap vermoord. Die misdaden worden eerst niet onderzocht, tot de net opgerichte FBI een onderzoek begint.
Oscars?
Leonardo DiCaprio, die al voor de zevende keer in een Scorsese-film te zien is, speelt de niet al te slimme Ernest Burkhart. Via een baan als taxichauffeur slaat hij de rijke indiaanse Mollie aan de haak. Zijn oom William (Robert De Niro), die zich Koning laat noemen, hoopt via die relatie ook olierechten te bemachtigen. Regisseur Scorsese zei over zijn film: “It’s not a whodunit. It’s a who-didn’t-do-it.” En het gaat er inderdaad niet om wie de schuldige is, maar wel om waar je sympathie ligt. Ja, er is geweld en er zijn slechteriken, maar het is nooit helemaal zwart-wit en zelfs de moordenaars hebben wel iets sympathieks. De meeste aandacht gaat uit naar Ernest en Mollie. Met een combinatie van historische beelden en knap gefilmd drama dompelt Scorsese de kijker onder in deze relatie, die een ongemakkelijke liefde laat zien die als een bloem in een harde, dorre omgeving probeert te ontluiken. De film is wellicht wat lang, maar nergens saai en maakt volgend jaar grote kans op Oscars.
Ongeveer een eeuw geleden wordt op het land van de Osage-indianen in Oklahoma olie gevonden. Van de ene op de andere dag is de stam schathemeltje rijk en leven ze in een luxe die ze niet eerder gekend hebben. Hun overvloed trekt gelukszoekers aan zoals stroop vliegen, en voor veel te hoge prijzen bieden die hun spullen en diensten aan. Er zijn zelfs speciale Osage-prijzen; ze hebben immers toch genoeg geld? Dat is nog relatief onschuldige oplichting, maar er worden ook leden van de Osage-gemeenschap vermoord. Die misdaden worden eerst niet onderzocht, tot de net opgerichte FBI een onderzoek begint.
Oscars?
Leonardo DiCaprio, die al voor de zevende keer in een Scorsese-film te zien is, speelt de niet al te slimme Ernest Burkhart. Via een baan als taxichauffeur slaat hij de rijke indiaanse Mollie aan de haak. Zijn oom William (Robert De Niro), die zich Koning laat noemen, hoopt via die relatie ook olierechten te bemachtigen. Regisseur Scorsese zei over zijn film: “It’s not a whodunit. It’s a who-didn’t-do-it.” En het gaat er inderdaad niet om wie de schuldige is, maar wel om waar je sympathie ligt. Ja, er is geweld en er zijn slechteriken, maar het is nooit helemaal zwart-wit en zelfs de moordenaars hebben wel iets sympathieks. De meeste aandacht gaat uit naar Ernest en Mollie. Met een combinatie van historische beelden en knap gefilmd drama dompelt Scorsese de kijker onder in deze relatie, die een ongemakkelijke liefde laat zien die als een bloem in een harde, dorre omgeving probeert te ontluiken. De film is wellicht wat lang, maar nergens saai en maakt volgend jaar grote kans op Oscars.