Ferrari (2024)

Michael Mann heeft als regisseur een respectabel oeuvre opgebouwd, met uitschieters als ‘The last of the Mohicans’, ‘Heat’ en ‘The insider’. Zijn nieuwe film is gebaseerd op het boek ‘Enzo Ferrari: The man, the cars, the races, the machine’ van Brock Yates. Het verhaal speelt in 1957, wellicht het zwaarste jaar van Enzo Ferrari (Adam Driver). Een jaar eerder stierf zijn zoon, het huwelijk met zijn vrouw Laura (Penélope Cruz) staat onder druk, zijn geheime minnares Lina (Shailene Woodley) wil hun buitenechtelijke zoon laten erkennen en een faillissement van Ferrari komt in zicht. Een sportief succes zou de zaken ten goede kunnen keren en die kans dient zich aan in de fameuze rally Mille Miglia, een race van zo’n duizend kilometer over de openbare weg, dwars door Italië.

Allesbepalende race
Adam Driver moest er langdurig voor naar de grimeur, maar als film-Ferrari ziet hij er bijna Italiaanser uit dan de echte Enzo Ferrari. Hij speelt fantastisch en laveert tussen enerzijds stoïcijns en hautain en anderzijds vurig en emotioneel. Waar hij naar de buitenwereld uit- straalt dat zijn firma alles voor hem is, wordt zijn hart beheerst door twee vrouwen. Enzo steekt als voormalig coureur veel tijd in de racerij en is druk coureurs te selecteren en zijn raceauto’s te perfectioneren. Zijn lot en dat van zijn bedrijf hangen af van de allesbepalende Mille Miglia van 1957, die de laatste ooit zou worden. De rol van minnares Lina blijft in de film te veel op de achtergrond om echt indruk te maken en de zo belangrijke race had ook wat prominenter aanwezig mogen zijn.