The great escaper (2024)
‘The great escaper’ is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De bijna negentig-jarige Engelse oorlogsveteraan Bernard Jordan (de in 1933 geboren Michael Caine) wil naar de zeventigste herdenking van D-day in Frans Normandië. Hij is te laat voor een georganiseerde reis en besluit op eigen houtje te gaan. Stiekem, zonder het in zijn verzorgingstehuis iemand te vertellen. Alleen zijn vrouw Irene (Glenda Jackson) weet ervan. Zij houdt het stil, omdat ze bang is dat het personeel hem anders vanwege zijn broze gezondheid opspoort en terugbrengt. En het is inderdaad een uitputtende tocht voor Jordan, per bus en veerboot. Maar hij houdt vol en met zijn eenmansmissie haalt hij ongewild het nieuws in heel Europa.
Drie verhalen
‘The great escaper’ vertelt drie verhalen in een. De reis van de veteraan uiteraard en zijn belevenissen in Frankrijk, maar daarnaast ook zijn herinneringen als jongeman bij de landing op D-day en het begin van de liefde tussen Jordan en zijn vrouw. De oorlogsflashbacks zien we bijvoorbeeld als Jordan over het invasiestrand uitkijkt, de romantiek komt onder andere aan bod wanneer Irene een oude grammofoonplaat opzet, in haar eentje danst en terugdenkt aan een feest waar ze samen waren. Irene oogt aan de ene kant breekbaar en stram, maar daardoor komen haar pesterijtjes richting het personeel extra aan. Als de zusters hun zorgen uiten over de trip van haar man, dient ze hen opvallend krachtig van repliek: “Hij heeft die tocht toch al eens eerder gemaakt? En toen werd er op hem geschoten!” Zo zit de film vol grappige, maar ook emotionele momenten en is het een feest om deze acteurs nog een laatste keer te zien.
Drie verhalen
‘The great escaper’ vertelt drie verhalen in een. De reis van de veteraan uiteraard en zijn belevenissen in Frankrijk, maar daarnaast ook zijn herinneringen als jongeman bij de landing op D-day en het begin van de liefde tussen Jordan en zijn vrouw. De oorlogsflashbacks zien we bijvoorbeeld als Jordan over het invasiestrand uitkijkt, de romantiek komt onder andere aan bod wanneer Irene een oude grammofoonplaat opzet, in haar eentje danst en terugdenkt aan een feest waar ze samen waren. Irene oogt aan de ene kant breekbaar en stram, maar daardoor komen haar pesterijtjes richting het personeel extra aan. Als de zusters hun zorgen uiten over de trip van haar man, dient ze hen opvallend krachtig van repliek: “Hij heeft die tocht toch al eens eerder gemaakt? En toen werd er op hem geschoten!” Zo zit de film vol grappige, maar ook emotionele momenten en is het een feest om deze acteurs nog een laatste keer te zien.