De terugreis (2024)

Een brief van een oude Spaanse vakantievriend schopt het voortkabbelende leventje van Jaap en Maartje Vermeiden (Martin van Waardenberg en Leny Breederveld) danig in de war. De brief wakkert een avontuurlijke kant in Maartje aan die zij lang niet heeft gevoeld. Ze haalt de mokkende Jaap over om in hun oude wagen een trip te ondernemen naar Zuid-Europa. Tijdens de lange rit zijn ze aan het kibbelen, maar halen ze ook warme herinneringen op aan vervlogen tijden. En wat beiden weten maar niet zeggen: dit wordt hun laatste trip samen, want Maartjes vergeetachtigheid duidt op beginnende dementie.

Weergaloos
‘De terugreis’ heeft weergaloze hoofdrolspelers. Martin van Waardenberg is een meester van de mimiek. Zonder woorden beeldt hij een heel scala aan emoties uit. Dat kan hilarisch zijn, zoals Jaaps onverholen ergernis als iemand bij zijn zangclubje vals zingt, maar ook hartverscheurend, zoals zijn onthutste uitdrukking als hij beseft dat zijn vrouw steeds meer ten prooi valt aan dementie. En Leny Breederveld is fantastisch als de stoere Maartje, die de roadtrip er op een gortdroge, kordate wijze doorheen drukt bij haar wat bangige echtgenoot. Maar de actrice weet haar personage ook volkomen geloofwaardig te laten wegzakken in vergeetachtigheid.

Kameleon
Regisseur Jelle de Jonge maakte eerder ‘Bon Bini Holland’ (2015). Knap hoe hij zich als een kameleon kan aanpassen aan wat een film vraagt. Van de vet aangezette onderbroekenlol van zijn debuutfilm, tot de subtiele, menselijke en meesterlijke tragikomedie die ‘De terugreis’ is.