Memory (2024)

In dit indrukwekkende drama bloeit er een bijzondere liefde op tussen de jong dementerende Saul en de getraumatiseerde Sylvia. Beiden worstelen op hun eigen manier met hun geheugen.

Na een schoolreünie volgt een vreemde man (Peter Sarsgaard) sociaal werkster Sylvia (Jessica Chastain) over straat naar huis. Sylvia is als kind misbruikt en dat trauma heeft jaren later nog altijd een grote invloed op haar leven. Geen wonder dat ze het laatste stuk rent, haar huis met alle sloten afsluit en het alarmsysteem in werking stelt. De volgende dag zit hij, volledig verkleumd, voor haar huis. Ondanks haar angst komt het zorginstinct van Sylvia naar boven en ze besluit de man aan te spreken. Hij blijkt Saul te heten en lijdt aan jongdementie waardoor hij geen idee heeft waar hij nu is of wat hij de avond ervoor heeft gedaan. Een groot verschil met Sylvia, die haar geheugen jarenlang tevergeefs probeerde te verdoven met heel veel drank. Als ze gevraagd wordt als ‘oppas’ voor Saul, zegt ze na enige aarzeling toe. Kan Sylvia wat leren van de manier waarop Saul in het leven staat?

Haperend geheugen
‘Memory’ laat goed zien wat voor invloed het geheugen op iemands leven kan hebben. Sylvia herinnert zich het misbruik uit haar jeugd nog zo goed dat ze voortdurend angstig en argwanend is. Ze is overdreven beschermend tegenover haar dochter en vraagt specifiek om een vrouwelijke reparateur voor haar kapotte koelkast. Saul leeft juist bij de dag, accepteert dat een serveerster hem ‘het gebruikelijke’ voorzet ook al heeft hij geen idee wat dat is en geniet van een film ook al voorkomt zijn haperende geheugen dat hij het verhaal kan volgen. Sarsgaard en Chastain spelen beiden geweldig en maken hun aarzelend beginnende relatie geloofwaardig en warm. Dat is extra fijn, omdat de kijker beide personages het beste gunt.