TrosKompas

Borderlands_st_1_jpg_sd-high_kopie.jpg

Borderlands (2024)

3
‘Borderlands’, gebaseerd op een computerspel, is druk, onrustig en luidruchtig. De film wordt beter als er uit de kakofonie van explosies en vreemde wezens nog wat emotie naar boven borrelt. ‘Borderlands’, gebaseerd op een computerspel, is druk, onrustig en luidruchtig. De film wordt beter als er uit de kakofonie van explosies en vreemde wezens nog wat emotie naar boven borrelt.

‘Borderlands’ is gebaseerd op een computerspel en dat beschouwen wij doorgaans als een waarschuwing. Er zijn maar heel weinig films op basis van videospellen die de moeite waard zijn. De laatste jaren was dat bijvoorbeeld de serie ‘The last of us’, die uitgebreid de tijd nam om het verhaal te vertellen. Daar is hier geen sprake van. Heel kort vertelt een voice-over over de planeet Pandora, waar ruige schatzoekers elkaar bevechten om een geheime kluis te vinden. Vervolgens is het al snel schieten, rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Dat begeleid door veel geschreeuw, explosies en een dreunende soundtrack. Centraal staat premiejager Lilith (Cate Blanchett, r.o.) die op Pandora Tiny Tina moet opsporen, de dochter van een van de rijkste mannen van het universum.

Zwarte humor
Regisseur Eli Roth kennen we van pure horrorfilms als ‘Hostel’ en ‘Thanksgiving’ en dat is terug te zien in een spannende scène waarin het groepje rondom Lilith door duistere gangen dwaalt en achternagezeten wordt door een stel gemaskerde maniakken die ook achter Tiny Tina aanzit. Minder geslaagd is de grappig bedoelde sidekick in de vorm van een bijdehante eenwielerrobot; een enkele keer werkt zijn zwarte humor, maar meestal niet. Positief is wel dat hij een rustpunt vormt tussen al het geren en gevlieg. Gelukkig neemt Roth ongeveer halverwege wat gas terug. Dan ontstaan de beste scènes. Bijvoorbeeld wanneer Tiny Tina onthult wie of wat ze is, waardoor de kijker om haar gaat geven. Helaas gaat het daarna al snel weer vol gas richting een druk, maar wel bevredigend einde. Echt goed kunnen we ‘Borderlands’ niet noemen, maar voor een gameverfilming? Best ok.