Une famille (2024)

De Franse schrijfster Christine Angot schreef in de jaren negentig enkele boeken over het misbruik door haar vader. In deze documentaire zoekt ze diverse familieleden op die daar destijds al dan niet van op de hoogte waren.

Christine Angot (l.o.), geboren in 1959, groeide op bij haar moeder. Tegenwoordig is ze een ge- louwerde schrijfster, met enkele voorname Franse literaire prijzen voor haar recentere werk. In 1999 kreeg ze landelijke bekendheid met haar taboedoorbrekende en confronterende boek ‘L’inceste’, waarin ze uitvoerig beschrijft hoe haar vader, die ze pas op haar dertiende voor het eerst ontmoette, haar vanaf die tijd jarenlang seksueel misbruikte. Nu haar vader is overleden gaat Angot met een camerateam op bezoek bij diens weduwe, haar stiefmoeder Elizabeth in Straatsburg. Het kost wat moeite om bij haar binnen te komen, maar eenmaal in gesprek is het meest schokkende dat Elizabeth spreekt over Christine’s ‘relatie’ met haar vader, terwijl Christine het over verkrachting heeft.

Publieke veroordeling
Angot bezoekt ook haar ex-man Claude, die zijn eigen trauma met zich meedraagt. En wat wist haar eigen moeder Rachel van het misbruik? Waarom heeft zij haar puberdochter destijds niet beschermd? Angot gaat met elk familielid de confrontatie aan en blijft diep peuren op zoek naar antwoorden en erkenning van wat er is gebeurd. Toen haar boek in 1999 uit- kwam bleef die erkenning uit. In Frankrijk werd ze uitgemaakt voor een leugenaar die haar vader zwartmaakte. Archiefbeelden uit een oude talkshow tonen op pijnlijke wijze hoe studiogasten haar agressief als ‘hoer’ bestempelen. Helaas wordt die publieke veroordeling van het slachtoffer in deze film niet verder uitgewerkt, maar de maakster koos voor de focus op haar familie. Dat levert in elk geval een emotionele draaikolk op die er niet om liegt.