Clerks II (2006)

In 1994 maakte Kevin Smith zijn regiedebuut met 'Clerks'; een lowbudget komedie, geschoten in zwart-wit en met een cast en crew afkomstig uit Smiths' vriendenclub. Het resultaat was een alleraardigst visitekaartje, waarin vooral het scherpe script vol grofgebekte maar spitsvondige grappen opviel. Na twaalf jaar keert de regisseur terug naar het bedienend personeel.

Boezemvrienden Dante Hicks en Randal Graves (Brian O'Halloran en Jeff Anderson) werken nog steeds in de supermarkt uit 'Clerks'... tot deze in vlammen opgaat. Noodgedwongen zoeken ze ander werk, en belanden bij een filiaal van fastfoodgigant Mooby's. Hier discussiëren ze vrolijk verder over lastige klanten, hitsige chefs en 'dé trilogie'.

"De beste vervolgfilms verrijken de wereld van het origineel", aldus regisseur Smith. "De slechtste bieden alleen maar meer van hetzelfde." Gelukkig valt 'Clerks II' in de eerste categorie. De film is in kleur (afgezien van een fraaie zwart-wit openingsscène), het acteerwerk is minder houterig (mede door de toevoeging van 'professionals' als Rosario Dawson) maar de vlijmscherpe humor is gebleven, die soms op het randje is (seks met een ezel, oftewel 'interspecies-erotica'). Maar het is zo hilarisch gebracht dat je er eigenlijk geen aanstoot aan kan nemen. Daarnaast snijdt 'Clerks II' ook dieper: Na dik tien jaar klanten bedienen vragen Dante en Randall zich af of het leven niet meer te bieden heeft. De dialogen zijn -zowel in serieuze als komische vorm- erg sterk, met een paar nu al klassieke discussies. Zoals wat zich nu 'dé trilogie' mag noemen: de originele 'Star wars'-films, of 'The lord of the rings'-reeks? Afgezien van een overbodig musical-stuk is 'Clerks II' in zijn genre net zo'n goede sequel als 'The empire strikes back'. En fans van de -echte?- trilogie weten dat dit een groot compliment is.