TrosKompas

glas.jpg

Estômago: a gastronomic story (2008)

4
De Braziliaanse regisseur Marcos Jorge verrast met de zeer geslaagde eetkomedie 'Estômago', waarin een arme drommel via zijn onvermoede kookkunsten toegang krijgt tot liefde, seks, aanzien en macht.

Op een dag arriveert de slungelige Raimundo Nonato (João Miguel) na een lange busreis in de grote stad. Wat onzeker loopt hij een derderangs snackbar binnen, waar hij wat drinkt en eet en aan de bar in slaap valt. Pas wanneer het eetlokaal 's avonds sluit, blijkt dat Raimundo geen geld heeft. Cafébaas Zulmiro (Zeca Cenovicz) dwingt hem 's nachts de hele afwas te doen en biedt hem de volgende ochtend tegen kost en inwoning een baantje aan als hulpkok. Al spoedig blijkt dat Raimundo's gefrituurde kip veel lekkerder is dan die van zijn baas. Hiermee verovert hij al snel het hart, en de diensten, van prostituee Iria (Fabiula Nascimento). Bovendien krijgt hij het aanbod te komen werken in de keuken van een echt restaurant. De Italiaanse chef-kok Giovanni (Carlo Briani) leert hem daar alles over goede gerechten, belangrijke ingrediënten en dranken. Een reeks van flash-forwards toont Raimundo in de gevangenis waar hij een cel deelt met een handvol criminelen die hem als voetveeg behandelen. Dankzij zijn kookkunsten weet hij hier echter langzaam op te klimmen in de pikorde...

Publiekslieveling

Begin dit jaar was 'Estômago' een van de grote publiekslievelingen op het filmfestival in Rotterdam, na eerder al in Rio de Janeiro in de prijzen te zijn gevallen. De van oorsprong Braziliaanse regisseur Marcos Jorge kwam bijna twintig jaar geleden naar Italië om filmmaker te worden. Na tal van documentaires, korte films en commercials is dit zijn eerste speelfilm. 'Estômago' past in een grote traditie van eetfilms als 'La grande bouffe' en 'The cook, the thief, his wife & her lover', maar is veel lichter van toon. Het in twee door elkaar gevlochten delen vertelde verhaal drijft vooral op de kracht van de hartverwarmende hoofdrolspeler. João Miguel zet een prachtige rol neer als onzekere naïeveling die gaandeweg ontdekt waar zijn kracht ligt. De film bevat een prachtige verhandeling over de oorsprong van gorgonzola die haast sprookjesachtig aandoet. De gevangenisscènes werden opgenomen in een echte gevangenis, wat de sfeer ten goede komt. Het verhaal is wellicht wat mager, maar de film als geheel is dik in orde.