TrosKompas

filmhuis.jpg

Liverpool (2009)

De Argentijnse zeeman Farrel (Juan Fernandez) heeft twintig jaar lang de wereldzeeën bevaren, maar bevindt zich op een goede dag weer in zijn thuisland. Zijn schip ligt aangemeerd in de havenstad Ushuaia, op het zuidelijkste puntje van Patagonië. Farrel zegt zijn kapitein vaarwel, pakt zijn tas in en gaat van boord. Waar zijn tocht heen leidt, is lang onduidelijk, maar dat er veel drank voor nodig is, blijft niet lang verborgen. Lopend en liftend trekt hij de bergen in, onderweg slapend in een oude bus of vervallen schuur. Veel mensen komt hij niet tegen, gesprekken blijven uit. Het is winter en het kale landschap is bedekt met sneeuw. Tegen het eind van de film bereikt Farrel zijn geboortedorp, waar hij na al die jaren zijn moeder weer terugziet. Er blijkt echter nog iemand te zijn die zich zijn komst aantrekt.Trage roadmovieRegisseur Alonso maakt geen films voor een breed publiek. Bij recensenten ligt hij echter goed. Zijn debuutfilm 'La libertad' won in 2002 in Rotterdam de internationale persprijs en daarmee werd in 2004 ook de opvolger 'Los muertos' beloond op enkele andere festivals. 'Liverpool' heeft veel gemeen met 'Los muertos'. In beide films maakt een eenzame man een lange reis door een woest landschap, en in beide films wordt nauwelijks gesproken. In 'Los muertos' ging het om een man die na vele jaren uit de gevangenis werd ontslagen, ditmaal is het een zeeman die na lange jaren op zee weer aan wal komt. Beide films ontberen een hapklaar verhaal, maar draaien meer om de sfeer, de landschappen en de innerlijke reis van de hoofdpersoon. De kijker wordt uitgenodigd na te denken over het doel van de reis en de beweeg-redenen van de hoofdpersoon. Lang aangehouden shots geven de film een laag tempo mee en dat kan kijkers afschrikken, maar wie erdoor gegrepen wordt, ziet een prima film, al had 'Los muertos' destijds meer impact.