Hope (2020)

De film ‘Hope’ is een waargebeurd Noors familiedrama over een moeder van een groot gezin met een ongeneeslijke hersentumor, gebaseerd op wat regisseuse Sødahl enkele jaren geleden zelf overkwam.

De Scandinavische cinema staat niet alleen bekend om de spannende detectives en goede kinderfilms, maar ook om het uitstekende drama. ‘Hope’ is hiervan een fraai voorbeeld. Films over kankerpatiënten vormen tegenwoordig al bijna een genre op zichzelf. ‘Hope’ is daarbinnen niet per se een uitzonderlijke representant, maar er wordt verdraaid goed geacteerd en het verhaal wordt gelukkig nergens melodramatisch. De succesvolle choreografe Anja (Andrea Braein Hovig) komt vlak voor kerst weer thuis na een tournee in het buitenland. Ze heeft veel last van hoofdpijn en duizeligheid en haar man Tomas (Stellan Skarsgård) gaat met haar mee naar een dokter. De diagnose is verpletterend. De longkanker die eerder bij Anja genezen was verklaard, is nu teruggekeerd als ongeneeslijke tumor in haar brein. De prognose is zeer slecht.

Nog snel trouwen
De film volgt dezelfde structuur als Gerard Reves roman ‘De avonden’. In zo’n tien hoofdstukken komen zo ongeveer de laatste tien dagen van het jaar langs. Stap voor stap wordt het pad gevolgd dat Anja en haar gezin in die dagen bewandelen. Van huisarts naar MRI-scan. Van kerstboodschappen tot kerstdiner. Van echtelijke ruzie naar moederlijke liefde. Van verslagenheid en wanhoop naar strijdlust en een sprankje hoop. De relatie van Anja en Tomas was eigenlijk al uitgeblust, maar wordt door deze onheilstijding weer enigszins aangewakkerd. Tomas wil zelfs nog snel trouwen, nu het nog kan, iets waar het stel al die jaren niet aan toe was gekomen. De rol van de kinderen blijft in deze film helaas wat onderbelicht; het verhaal spitst zich echt toe op de emoties van Anja. Actrice Andrea Hovig (onlangs nog te zien in ‘Barn’) stelt echter geen moment teleur en zet een onvergetelijke rol neer.