TrosKompas

Freek Vonk

Hamerhaai

Met de zon in mijn nek vaar ik over de azuurblauwe zee van de Bahama’s langs talloze kleine eilandjes. Dit is een waar paradijs! Niet alleen voor mij, maar ook voor haaien. 

Uitgerust met een scubaduiktank op mijn rug en vinnen aan mijn voeten laat ik me achterover het water in vallen. Opeens is alles stil. Het enige wat ik hoor, is mijn eigen ademhaling. En terwijl ik me steeds dieper de zee in laat zakken kijk ik mijn ogen uit. Het is hier prachtig. Het duurt niet lang voor ik mijn eerste haai van de dag spot. Een hamerhaai nog wel, van wel vier meter! Mijn hart maakt een sprongetje. Haaien behoren tot mijn favoriete dieren en sinds ik er door eentje ben gebeten is mijn respect voor deze toffe roofvissen alleen nog maar groter geworden. Snel geef ik mijn crew een seintje. Ik maak twee vuisten en druk ze tegen mijn slapen. Dat is duik-taal voor ‘Hamerhaai!’. Het gigantische dier komt steeds dichterbij. Hij is net zo nieuwsgierig naar mij als ik naar hem. Met een vriendelijke, maar stevige duw op zijn snuit stuur ik hem de andere kant op. Ik ben geen snack!

Uitzicht rondom

Hamerhaaien zijn misschien wel de vreemdste haaien van allemaal. Ze zijn in elk geval niet te missen met die hamer­vormige kop. Op het eerste gezicht lijkt zo’n brede kop helemaal niet handig onder water, maar niets is minder waar. Het zorgt juist voor veel stabiliteit en wendbaarheid. En doordat hun ogen zo ver uit elkaar liggen, bij grote hamerhaaien wel anderhalve meter, kunnen ze beter om zich heen kijken dan welke haai dan ook. Ze hebben zelfs 360 graden zicht doordat hun ogen los van elkaar kunnen bewegen, net als bij kameleons. Echt niets ontgaat deze koele killers. Zelf zou ik uren kunnen kijken naar hoe deze machtige dieren gracieus door het water glijden, maar het wijzertje van de zuurstoftank geeft aan dat het tijd is om terug te keren naar het oppervlak. In de zee zijn wij slechts kort te gast!

 

Beeld © Getty Images