Nobelprijs-winnaar Desmond Tutu

De Zuid-Afrikaanse aartsbisschop en mensenrechten-activist Desmond Tutu was een ‘icoon van vrede en gerechtigheid’. Hij ontving veertig jaar geleden op 16 oktober 1984 de Nobelprijs voor de Vrede, voor zijn vreedzame protest tegen apartheid.

Desmond Mpilo Tutu werd geboren op 7 oktober 1931 in Klerksdorp, Zuid-Afrika. Door de invoering van de apartheid in 1948 moest hij zijn jongensdroom om arts te worden opgeven. Zijn huidskleur zat hem tegen. Apartheid was het officiële systeem in Zuid-Afrika van rassenscheiding, waarbij de blanken de macht hadden, terwijl de zwarte bevolking als minderwaardig werd gezien en onderdrukt werd. Desmond werd net als zijn vader leraar, maar nam ontslag nadat ook het onderwijs te maken kreeg met het apartheidssysteem. Hij besloot vervolgens om theologie te gaan studeren, waarna hij tot Anglicaanse priester werd gewijd. In 1962 kreeg hij de kans om een verdere theologiestudie in Londen te volgen. In zijn latere functie als aartsbisschop probeerde hij met vurige lezingen en lessen mensen bewust te maken van het onrecht van apartheid. Hij geloofde namelijk heilig in verzoening en zei hierover dat zijn motivatie “religieus geïnspireerd was, niet politiek”.

Idealen leven voort

In 1986 werd Desmond Tutu aartsbisschop van Kaapstad in de Anglicaanse Kerk, een functie die nog nooit eerder door een zwarte Zuid-Afrikaan was uitgevoerd. Binnen de kerk maakte hij zich sterk voor het homohuwelijk en de lhbti’ers, iets wat de kerk hem overigens niet in dank afnam. In een interview zei hij hierover: “Ik zou niet in een God kunnen geloven die homofoob is”. Hoewel de Zuid-Afrikaanse regering in 1990 de apartheid afschafte, bleef Desmond zich tot zijn dood sterk maken om de vrede tussen blanken en zwarten te bewaren. De passievolle mensenrechtenactivist overleed op 26 december 2021 op 90-jarige leeftijd.