Shandy en Snor

Voor de jeugd in de jaren 70 betekende zaterdagavond: gezellig met het hele gezin op de bank kijken naar Ted de Braak of Willem Ruis, mét een glaasje Shandy of Snor.

Vruchtenlimonade-fabrikant Vrumona, nu onderdeel van Heineken, introduceerde op 24 mei 1976 een nieuw drankje: Royal Club Shandy, met de slogans ‘Shandy, dat smaakt naar… eh?’ en ‘Fris dat niet kinderachtig is’. Het zoete drankje waar 0,9 procent alcohol aan werd toegevoegd, viel volgens de Nederlandse alcoholwetgeving onder de frisdranken door het lage alcoholpercentage. Het werd een geliefd drankje voor de jeugd tot vijftien jaar omdat ook zij ‘alcohol’ mochten drinken. Het werd thuis overigens gewoon nagemaakt door een vijfde deel bier en vier vijfde deel 7-Up met elkaar te mengen. In 2000 verlaagde Royal Club het alcoholpercentage naar 0,5 procent. Tegenwoordig wordt het drankje gepromoot als een ‘volwassen dorstlesser’ met toch een vleugje alcohol.

Kinderachtig
In 1979 lanceerde Vrumona vervolgens het frisdrankenmerk Snor, een drankje waarbij tijdens het inschenken in een glas een grappige schuimkraag ontstond. Snor ontleende de naam aan de schuimsnor die op de bovenlip bleef hangen wanneer het kind een hap uit de schuimkraag nam. Vrumona promootte het merk met reclamespotjes met onder anderen de snordragende Martin Brozius, presentator van het populaire kinderprogramma ‘Ren je rot’. Ook verschenen er volop advertenties in de stripbladen, maar het mocht niet baten. Snor werd al na zes maanden uit productie gehaald. De jeugd vond de spotjes en het etiket met daarop de merknaam met het schuim, de twee vrolijke ogen en daaronder de ‘likkende’ tong veel te kinderachtig. Maar het belangrijkste was misschien wel dat ze het drankje, dat naar cola smaakte, helemaal niet zo lekker vonden.