Nachtegaal

Tijdens een avondwandeling in de nazomer hier in Scheveningen word ik verrast met een privéconcert vanuit de bosjes. Het is een nachtegaal!

Nachtegaaltjes zijn vogels met talent. Met hun gouden keeltjes en ingewikkelde liedjes staan ze bekend als de operazangers van het bos. Maar heb je deze virtuozen weleens in het echt gezien? Dikke kans van niet. Meestal hoor je ze namelijk eerder dan je ze ziet. Het zijn nogal onopvallende bruine vogeltjes die zich in bosjes en struiken verstoppen. Om te compenseren voor hun ietwat saaie looks, zingen ze de sterren van de hemel. Tenminste, de mannetjes. Die gebruiken hun talent om vrouwtjes te versieren en om aan hun rivalen te laten weten dat dit hun territorium is. Waagt een nachtegaalman zich toch in het gebied van een ander, dan is het knokken geblazen. Er breekt dan een muzikaal gevecht los. Daarbij gaat het niet om het volume, maar om de complexiteit van de liedjes. Om elkaar te treiteren doen ze dan soms delen van elkaars liedjes na. Kinderachtig? Misschien een beetje...

Ook overdag gezang

In april en mei zijn nachtegalen volop te horen in Nederland. Ik ga dan extra vaak naar buiten na een lange dag om even te genieten van deze miniatuuroptredens. Veel mensen denken dat nachtegalen alleen ’s nachts van zich laten horen, maar dat is niet waar. Ze zingen ook overdag, maar in de avond vallen hun zangkunsten wat meer op, doordat de meeste andere vogels dan stil zijn. Het mannetje staakt zijn zang pas als zijn kuikens een paar dagen oud zijn. De kleintjes worden dan grootgebracht en voor je het weet is het alweer tijd voor deze flierefluiters om aan hun grote trek naar Sub-Sahara-Afrika te beginnen. Daar overwinteren ze. Als ze in het voorjaar weer terugkeren naar Europa, hebben ze duizenden kilometers in de vleugels. Niet slecht voor een vogeltje ter grootte van een mus!