Stierkikker

De mannetjes worden zo groot als een voetbal en wegen meer dan een kilo: de Afrikaanse stierkikker, een savannebewoner, mag zich rekenen tot de grootste kikkers ter wereld!

Afrikaanse stierkikkers zijn vraatzuchtige jagers. Alles wat maar enigszins in hun brede bek past gaat erin. Magere, droge tijden komen op de savanne ieder jaar voor en dan heb je maar beter wat reserves om op te kunnen teren. Een vastende Afrikaanse stierkikker is dus net zo gewoon als een vretende. Deze kikkers kunnen tot een paar jaar ondergronds doorbrengen in een cocon van oude huidlagen, als de omstandigheden bovengronds te droog zijn. Ze eten dan niet, bewegen niet en gaan in de sluimerstand. Zodra de eerste regendruppels op de gebarsten savannegrond tikken gaan ze weer ‘aan’. Als de grond genoeg doorweekt en zacht is, graven ze zich door de modder een weg naar boven. Met rammelende maag. Ze zijn de schrik van de savanne voor insecten, schorpioenen, slangen, knaagdieren, vogels en ook andere kikkers. Als de buiken gevuld zijn, is het tijd voor levenstaak nummer 2: de voortplanting. Bij de mannetjes zijn er inmiddels twee grote tanden voor in hun onderkaak verschenen. Tanden om rivalen mee te bijten. De gevechten zijn spectaculair. De oudere, meest dominante mannetjes kunnen worstelen tot de dood.

Wildwaterbaan

Nadat de eitjes zijn afgezet en duizenden larven zich ontwikkelen in kleine poeltjes, is de strijd nog niet voorbij. Een paar dominante mannetjes zijn achtergebleven. Zij beschermen hun territoria en kroost tegen alles en iedereen. Inclusief de brandende zon, die het water in de snel opdrogende poeltjes laat verdampen. Met een kikkervisje op het droge is het in korte tijd gedaan. De mannetjes graven dus met hun achterpoten kanalen uit richting grotere vijvers. De larven stromen, als in een wildwaterbaan, uit de overbevolkte kleine plasjes hun vrijheid tegemoet. Goed gedaan, pa!