Visarend

Ik ben in Brazilië en vaar met mijn kano over een rivier. Even verderop zie ik een grote vogel in een boom zitten; een visarend!

Een visarend heeft een spanwijdte van ruim 1,5 meter. Deze vogel eet – zoals zijn naam al suggereert – alleen maar vis. En vissen zijn geen makkelijke prooien voor zo’n grote vogel. Een reiger gaat geduldig langs het water staan en wacht tot hij een vis ziet zwemmen. De visarend heeft niet zoveel geduld, maar hij heeft wel superogen. Als hij vanuit de lucht een vis ziet zwemmen maakt hij een snoekduik richting het water. Vlak voordat hij het wateroppervlak raakt, steekt hij zijn enorm scherpe klauwen uit om de vis te grijpen. Daarbij gaat hij ook helemaal kopje-onder. Hebbes!

Bankschroef
Maar dan is hij er nog niet. Hij ligt nog steeds in het water. Hij heeft zijn prooi – niet altijd kleine visjes – klemvast met zijn scherpe klauwen die werken als een bankschroef. Puur op instinct zwemt die vis naar beneden. Maar de visarend wil naar boven, het water uit. Om te voorkomen dat er water in zijn neus komt kan hij zijn neusgaten afsluiten. Bovendien heeft hij vette veren, waardoor het water niet in zijn veren wordt opgezogen. Anders zouden die veren gelijk zeiknat worden en zou hij nooit meer kunnen opstijgen. Er zijn andere vogels met vette veren, maar voor een roofvogel is dat uniek. Een havik of een adelaar zou meteen verdrinken. Meestal lukt het de visarend om met de vis uit het water op te stijgen. Maar het gebeurt ook weleens dat ze simpelweg een te grote vis te pakken nemen; eentje die te sterk is en met visarend en al naar de rivierbodem zwemt. Er worden dan ook niet zelden dode visarenden op het water gevonden die een iets te groot lekker hapje hadden gevangen.